Her ne kadar başörtüsü olayını özgürlük çerçevesinde baksam ve “hizmet alan-hizmet veren” ayrımını kendi bakış açımdan çok gerekli görmesem de, bu konudaki endişeleri yok saymak mümkün değil.
Bu açıdan, hiç değilse bu ayırımın şimdilik gerekli olduğunu kabul etmek gerekiyor. Belki toplum ikna olur ve ülkede bir rejim değişikliği tehdidinin olmadığını kabullenirse (belki 20-30 sene sonra, belki hiçbir zaman), o zaman bu ayırımın da ortadan kalkma fikri gündeme gelebilir.
Bu açıdan Kongar’ın önerilerini beğenmesem de, bir kısmını objektif kriterler çerçevesinde kabul etmek zorunda kalıyorum.
Mesela devlet dairelerindeki, hastanelerdeki başörtüsü serbestisi (ki varsa, çünkü ben gerçekten rastlamış değilim. Böyle şeyler zaten çıktığı zaman her gazeteye kapak oluyor, nasıl gizli saklı oluyor anlayamadım) sınırlanabilir. Zaten hizmet alan-veren ayırımı olacağının güvencesini hükümet de MHP de veriyor.
Ama bunun üzerinde daha kararlılıkla durulabilirler.
Yalnız burada imam hatip liselerinin kız bölümlerinin kapatılmasının mantığını anlamak mümkün değil. Kızlar ve erkekler oraya dini bilgiler öğrenmek için gidiyor, hepsi imam olmak için gidiyor değil. Tıpkı Avrupa’daki Katolik okulları gibi.
Üstelik başörtüsü veya türbanla da bu konunun direkt bir ilgisi yok.
Yunus
No comments:
Post a Comment